Zwanger na vervroegde menopauze zonder eiceldonatie!

Slecht nieuws

In oktober 2015 kregen mijn man, Ruben, en ik onverwachts te horen dat ik al ‘uit’ de overgang, ofwel de menopauze zou zijn (post-menopauze). Kortweg houdt dit in dat je vervroegd in de overgang bent gekomen en dat je geen eicellen meer hebt. Zwanger worden van een biologisch gezien eigen kindje is daardoor onmogelijk. Er zijn geen medische opties, zoals IUI of IVF, omdat je geen eicellen meer hebt. Zwanger worden is alleen mogelijk door IVF met eiceldonatie. Het gevolg van de vervroegde overgang is onvruchtbaarheid. 

Vervroegd in de overgang

Vrouwen worden geboren met een beperkt aantal eicellen, die meestal rond de leeftijd van 50 jaar op beginnen te raken. In mijn geval bleek deze voorraad al op te zijn toen ik 27 jaar was. De medische term: Prematuur Ovarieel Falen/Insufficiëntie, ook wel POF of POI genoemd. Als gevolg van de afwezigheid van de hormonen oestrogenen en progesteron had ik veel last van opvliegers, slecht in en doorslapen, stemmingswisselingen en gewichtstoename. Door de afwezigheid van eicellen is het krijgen van een kind van eigen vlees en bloed is voor altijd (medisch gezien) onmogelijk. In die periode ging er van alles door ons heen. Nu opeens moesten wij ons bezighouden met vragen als:

Hoe verwerk je zoiets? Hoe kom ik de dagen door, terwijl je alleen maar wilt huilen? Wat als ik dat had geweten, had ik mijn leven dan een andere invulling gegeven? Had ik dit kunnen voorkomen? Waarom ik? Is het echt waar?

Ineens op zo’n leeftijd te horen krijgen dat je geen kinderen meer kunt krijgen. Dat eiceldonatie de enige optie is om na zwangerschap ouders te kunnen worden. En dat iedereen om je heen opeens easy peasy zwanger wordt! We waren nog niet eens bezig met het onderwerp ‘kinderen’. En nu bleek het al te laat te zijn!

Gebeuren wonderen vandaag nog?

Hoe ga je om met het nieuws te horen om onvruchtbaar te zijn? Natuurlijk wisten we als christen wel dat God wonderen deed en dat hij een wonder zou kunnen doen in ons leven. Maar onze gedachte was dat toch meer iets van: dat gebeurt in uitzonderlijke gevallen, bij mensen heel goed leven (goed presteren), die hun hele leven aan het geloof wijden (zendelingen) of op plekken ver weg van Nederland (zoals bij Bethel, Heidi Baker enz.). Wij kennen een aantal christelijke stellen die geen kinderen kunnen krijge,n en die ook geloven dat God een wonder kan doen. Wetende dat het voor hen al een hele weg is geweest en nog steeds is, maakte het nieuws verwerken van het nieuws onvruchtbaar te zijn er niet makkelijker op.

Maar waar moet je het dan zoeken? De medische wetenschap heeft zich al ver ontwikkeld, maar (nog) niet zover dat zij zelf ook nieuw leven kunnen ontwikkelen, zoals een eicel. Onze enige hoop is het bovennatuurlijke.

Daar begon onze zoektocht en onze wandel met God.

Binnen 30 dagen zwanger

Al snel na het horen van het slechte nieuws ontvingen we een profetie van een bekende profeet. Hij vertelde ons dat we binnen dertig dagen zwanger zouden zijn. Dat gebeurde niet. In plaats daarvan kreeg ik een ontzettende bloeding op de dertigste dag na de profetie. In eerste instantie leek het op een miskraam, of althans, dat hield ik mijzelf voor. Maar het was geen miskraam. Het was een bloeding als gevolg van de hormonen die ik dagelijks tot mijn vijftigste levensjaar moet innemen, genaamd het medicijn Femoston. Allerlei gedachten gingen er door mij heen, zoals:

Hadden we niet genoeg geloof gehad? Hadden we door medicatie Femoston te nemen een eventuele zwangerschap tegengehouden? Klopte de profetie wel die we hadden gekregen? God is toch trouw, hoezo zou hij zijn belofte niet waarmaken? 

Dit zijn vragen die mij dagelijks bezig hielden. Voor mij persoonlijk was dat het moment dat ik echt compleet instortte en besefte dat ik het niet op eigen kracht zou kunnen waarmaken om zwanger te worden. Mijn lichaam was op dat moment echt in de staat van ‘menopauze’. Eerst wilde ik het in de overgang zijn niet accepteren (dat hoort ook bij het rouwproces). Toen de dertig dagen voorbij waren en we niet zwanger waren bleek de harde ‘fysieke’ waarheid zoals de artsen stelde: mijn lichaam was in staat van menopauze met alle bijbehorende symptomen als opvliegers, slecht slapen, vermoeidheid en tintelingen.

Geloof: een hoop die zeker is?

Die dagen na de bloeding was ik intens verdrietig. Allerlei gedachten gingen door me heen.

Was dit normaal, zoveel bloedverlies? Was het weer een innestelingsbloeding? Of was het een echte ongesteldheid, dat mijn eitjes weer terug waren gekomen? 

Ik was er erg door in de war. De meeste sociale activiteiten had ik afgezegd. Ik had vooral veel behoefte om alleen te zijn en tot mezelf te komen. Gewoon een beetje tv kijken, op Pinterest of Instagram. Ik was echt boos op God. Want, Hoe kon dit nou gebeuren? Hij weet toch dat ik dit niet aankon? Ik voelde me echt genept door die profetie en de hoop en vreugde die ik de afgelopen maand had gehad. Al die weken hoop en geloof gehad en dan gebeurt het gewoon niet! Toch wilde we het niet opgeven om te geloven dat er meer is tussen hemel en aarde. Ja, we hadden en hebben nog steeds veel vragen. Maar een andere uitweg was er ook niet (direct).

Wat betekent die dertig dagen dan? En Sarah en Abraham moesten ook lang wachten. Zou God ons door deze situatie wat willen leren? Klopte het woord dan niet van de profeet?

Dit waren vragen, waar we later (deels) antwoorden op zouden ontvangen.

Op eigen kracht proclameren

Van een aantal vriendinnen hoorde ik van het boek Supernatural Pregnancy & Delivery, geschreven door Jackie Mize. Ook zij hoorde van medici dat ze nooit zwanger zou kunnen worden. Ze heeft uiteindelijk meerdere kinderen gekregen en is pijnloos bevallen. Het boek bevat haar persoonlijke getuigenis en proclamaties, evenals teksten uit de Bijbel. Ik besloot iedere avond Gods woord in gebedsvorm te proclameren en uit te spreken over mijn lichaam. Na een paar weken putte dit mij totaal uit. Burn out. Het proclameren en steeds maar bidden van de gebeden voelde voor mij als het uitspreken een soort van formule, die ik declareerde om iets gedaan te krijgen van God – de baby. Ik deed het op eigen kracht. Het was een werken. Aan de andere kant zocht ik alles wat ik maar kon vinden, om in mijn hart een bevestiging te krijgen van iets wat ik al langer met mijn hoofd wist: dat het voor God niet onmogelijk zou zijn om zwanger te worden. Ik twijfelde uiteraard wel of het nog zou gaan gebeuren. Want de vrouwen uit het boekje, dat waren andere situaties. Zij hadden nog wel eicellen, konden nog IUI en IVF doen. Onze situatie leek wel onmogelijk: als je geen eicellen hebt, kun je echt niet zwanger worden, omdat je iets niet hebt.

Kleine cadeautjes

Wat wij in ons geval nodig hadden is een creatief wonder, niet alleen een bevruchting, maar iets wat er niet is, moest gecreëerd worden. Dat voelde voor ons alsof we extra geloof moesten hebben voor iets wat al onmogelijk leek. Thank God! Gedurende die periode waren er mensen om ons heen, die ons op juiste tijden bemoedigden. Zo bad ik bijvoorbeeld om een bemoediging voor op dat moment, waarin ik teksten van mensen uit de gemeente ontvingen (die niks van de situatie afwisten) als:

Onthoud, Hij bracht je niet zo ver om je maar te laten.. Hij die een goed werk in jou is begonnen zal hij volledig afmaken (Filip. 1:6)

God heeft mij gezien en echt geantwoord! Hij gaat het toch nog doen! Een andere tekst die mij heel erg bemoedigde was dat we een profetisch woord kregen van iemand die totaal niet van onze situatie afwist het volgende stuurde:

He wants to laugh in the face of danger, and not let the devil rob you both your joy (Filip. 4:4)

In de maanden daarna sprak God op verschillende manieren tot ons dat wij wel echt zwanger zouden worden. Hier ga ik binnenkort nog een paar blogs schrijven. Achteraf weet ik dat dit kleine cadeautjes waren die ik mocht omarmen. In die tijd dat ik deze cadeautjes kreeg kon ik het niet zo zien, omdat ik het nog erg moeilijk vond om God wèèr te vertrouwen om te geloven dat ik echt weer vruchtbaar zou worden en kinderen zou krijgen. Maar ik putte er wel hoop uit. Ik besloot te gaan googlen of er meerdere vrouwen in vervroegde overgang die toch zwanger zijn geworden op een bovennatuurlijke manier. Die vrouwen met getuigenissen om vanuit de menopauze zwanger te zijn geworden vond ik toendertijd niet, maar wel vond wel het verhaal van Nerida Walker. Dit heeft mijn leven veranderd. Ik ging haar verhalen luisteren en kocht haar boeken ‘God’s Plan for Pregnancy’ en ‘It is finished’. Dat heeft mij zoveel verder gebracht en mijn geestelijke ogen geopend.

Een lang verhaal kort

Ongeveer acht maanden na het nieuws was er veel veranderd. God had persoonlijk tot ons beide gesproken dat wij zwanger zouden worden door middel van een rhemawoord. Hierdoor kwam er ruimte om te rouwen om het nieuws vervroegd in de overgang te zijn, en leefde ik vanuit de bevestiging in mijn hart dat Jezus aan het kruis was gegaan voor mijn ovruchtbaarheid. Het ‘weten’ van genezing werd een ‘voelen’ in mijn hart. Ik was niet meer boos op de profeet en het woord dat hij had gegeven, vergeving naar hem toe vanuit mijn hart had plaatsgevonden. Ik had nog steeds menopauzale klachten, maar leed er niet meer onder. Mijn denken was vernieuwd. Mijn handelen was anders. Mijn gedrag was vergelijkbaar met een vruchtbare vrouw, in plaats van een menopauzale vrouw. In de kast hingen nieuwe gekochte babykleren en samen met mijn man zag ik uit naar de tijd waarin het onze tijd van ‘ouders worden’ zou aanbreken. De tijd dat de zwangerschapstest twee streepjes zou laten zien.

Niet wetende dat het zo snel zou gebeuren, werden we achteraf snel zwanger nadat God persoonlijk tot ons had gesproken. Negen maanden na slechte nieuws vervroegd uit de overgang te zijn -POF/POI- te hebben, had ik ineens heel veel trek in een broodje met zalm, veel zalm. Een paar dagen daarna was ik misselijk. We deden een zwangerschapstest en bleken zwanger te zijn!! Op 3 februari 2017 is onze dochter Loïs geboren. Dagelijks zijn wij Jezus nog dankbaar voor dit wonder dat zij is.  

Wij zijn geen uitzondering

Deze titel zegt het al. Wij zijn geen uitzondering dat wij dit wonder hebben ontvangen! God heeft ons als mens bedoeld om vruchtbaar te zijn en te leven (Deut. 23:11). Hij is niet iemand die onderscheid maakt tussen mensen, of iemand die lieverdjes heeft (Rom. 2:11-16 & Hand. 10: 34), die kijkt naar je (geestelijke) prestaties of wat je wel of niet in je leven hebt gedaan. Door geloof, het persoonlijk kennen en vertrouwen op wat Jezus al meer dan 2000 jaar geleden voor jou heeft gedaan, mag je door genade ontvangen (Ef. 2: 8-9). Alle beloften zijn ‘Ja & Amen!’ (2 Cor. 2: 20). God is niet iemand zoals een mens, die liegt of die zijn beloofde woord niet nakomt (Num. 23:19). Zijn woord zal nooit leeg terugkeren (Jes. 55: 11). Als je dit weet in je hart, zal dat je leven voor goed veranderen!

Een formule voor zwangerschap?

Diep weten in je hart wat Jezus voor jouw persoonlijk heeft gedaan aan het kruis verandert je leven. En dat weten en voelen in je hart, waardoor je denkt in lijn met zijn woord, is een reis in geloof. Een reis die je iedere dag met hem mag (uit)wandelen. Het avontuur die Hij met jou samen wil aangaan.

Ons proces heeft onze visie op het leven voor goed veranderd. En dat kan ik niet voor mijzelf houden. Om niets heb ik ontvangen, daarom wil ik om niets teruggeven wat ik heb ontvangen, door middel van deze blog ZWANGER &SZO. Ik wil mijn verhaal delen, omdat ik vanuit persoonlijke ervaring weet hoe vreselijk moeilijk het is om te horen dat je geen kinderen kunt krijgen en als iedereen om je heen zomaar zonder moeite zwanger blijkt te worden. En vanuit een situatie waarin iedereen om je heen (zelfs christenen, voorgangers enzovoorts) geen hoop hebben of je teleurstellingen willen besparen.

ZWANGER &SZO

Ik wil je helpen om deze reis in geloof voor een wonderbaby te (gaan) bewandelen. Gods woord is geen formule of stappenplan waarna het gebeurt en je zwanger wordt. Dus het exact toepassen wat ik heb gedaan, is misschien niet jouw manier . Maar wat ik wel weet is dat met God samen niets onmogelijk is (Luk. 1: 37), Hij voor eeuwig dezelfde is en dat Hij geen onderscheid maakt tussen wie Hij wel of niet zegent, dat iedereen die tot Jezus kwam werd genezen! Hij wacht op jou, totdat jij gaat wandelen in autoriteit die jou als kind van God is gegeven en je het pakt wat er voor jou klaarligt. Hij dwingt je om dit achterna te gaan, er ligt alleen maar een uitnodiging om samen met hem de reis in geloof aan te gaan …

Hoe sta jij in jouw reis naar het ouderschap?

Hoe je dit uitwandelt in de dagelijkse praktijk kun je terugvinden in de BLOGS GELOOF, HOOP, MINDFUL en RELATIE.

Meer info?

ZWANGER &SZO wil het platform zijn waar je je verhaal kwijt kunt en in contact kunt komen met lotgenoten die door eenzelfde proces zijn heengegaan. ZWANGER &SZO kan je in verbinden met (christelijke) stellen die te kampen hebben met onvruchtbaarheid, in een medisch traject zitten en/of wandelen in geloof voor een wonderbaby of die reeds door geloof een wonderbaby hebben ontvangen. Interesse? Neem dan contact op voor meer informatie.

Heb je behoefte aan een persoonlijk gesprek? Vanuit Eveline’s achtergrond als lotgenoot, psycholoog en pastoraal medewerker wil zij je graag verder helpen. Zodat jij verder kunt leven, in verbinding met jezelf, anderen om je heen en met Jezus. Lees meer over een SOZO Sessie.

Heb je een vraag, of wil je gebed voor jouw persoonlijke situatie? Of heb jij ook een wonderbaby ontvangen en wil je jouw story delen? ZWANGER &SZO komt graag met je in contact!

Bekijk hier het verhaal van Ruben & Eveline: zwanger na vervroegde overgang