Hoop en teleurstelling. Het zijn voor mij twee woorden die dicht bij elkaar liggen. Dag in en dag uit dacht ik aan zwanger worden. De weken gingen langzaam, vooral als ik het vermoeden had dat ik zwanger was en ik nog geen zwangerschapstest kon doen. Vaak deed ik die test wel – ookal had dat geen zin. Gewoon, om het testen en de hoop een kans te geven die daarmee gepaard gaat. Maand na maand hoopte ik op het moment dat de zwangerschapstest ons eindelijk eens twee streepjes zou laten zien. Naarmate een (nieuwe) maand vorderde had ik weer (nieuwe) hoop en was ik vol verwachting dat het deze maand dan zo ver zou zijn. Als mijn kunstmatige menstruatie door de hormonen Femoston dan weer optrad, volgde gevoelens van teleurstelling, intens verdriet en vooral angst. Dat is leven met een kinderwens.. heen en weer geslingerd worden tussen hoop en teleurstelling.

Hoop en verwachting, teleurstelling en angst. Zijn dit twee kanten van dezelfde medaille? 

Moedergevoelens

Als ik nu naar mijn kleine wonderbaby Loïs kijk, zie ik haar af en toe spelen met haar knuffels. Haar ‘poesje mauw’, zoals ze het knuffeldier heeft genoemd is haar kindje, haar kleine baby. Poesje mauw gaat overal mee naar toe: naar de supermarkt, in de auto, naar buiten en als knuffel in bed. Ook krijgt Poesje Mauw te eten, een dekentje bij het slapen gaan en worden haar tanden (zogenaamd) gepoetst. Zelfs een meisje van twee jaar oud heeft moedergevoelens zonder dat wij haar hiertoe aangemoedigd hebben. Moedergevoelens zit in onze natuur en DNA ingebakken, ook al speelt onze omgeving hierbij een grote rol. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het hebben van een kinderwens volledig logisch is om te hebben. Het hebben van een kinderwens is de bedoeling van God, het was zijn plan voor de man en vrouw (Psa 127: 3 & Gen 1: 28).

Onvervulde kinderwens

Ook schrijft de Bijbel over hoe het voor een vrouw is om te leven met een onvervulde kinderwens. Een onvruchtbare baarmoeder bevredigt nooit (Spr 30: 16). Een onvervulde kinderwens is iets wat je met je mee zult dragen tot aan je graf. Je kunt leren omgaan met een onvervulde kinderwens, maar het verdriet en de pijn zullen altijd littekens achterlaten op je hart. (…) Gelukkig is Jezus gekomen naar de aarde en is er al afgerekend met onvruchtbaarheid, miskramen en allerlei problemen op het gebied van zwanger worden enzo. Jij mag wandelen, leven en handelen vanuit deze overwinning. Hoe doe je dat? Kort gezegd komt dit neer op het kennen van en wandelen in je identiteit als christen, als dochter/zoon van de Vader. Je zit aan de rechterhand van God, waardoor jij dezelfde autoriteit hebt die Jezus had!* Vanuit die hemelse plek mag en kun jij regeren op aarde! Hoe dan? Door het levende woord te spreken! Overwinning ligt niet in de hemel, het ligt in wat jij uitspreekt over je berg van onvruchtbaarheid! God wacht totdat jij partnert met zijn waarheid, waarbij je een vrije keus in hebt om dit achterna te gaan. Allerlei blokkades kunnen je in de weg staan om te wandelen in de positie die God voor jou klaar heeft liggen. Meer lezen over hoe dan om te gaan met emoties, je symptomen, diagnose en Bijbelse principes hoe te wandelen in geloof vol hoop? Lees dan meer in MY BLOGS.

Hoop voor leven zonder kinderen?

Is er dan geen hoop voor een leven zonder kinderen? Uiteraard is er ook hoop op een gezegend en een voldoening gevend leven zonder kinderen. Want voor deze pijn, doorleven met een onvervulde kinderwens met bijbehorende pijn en verdriet, is Jezus immers ook voor gestorven (Jes 53: 3-5). Mijn doel is niet om je te veroordelen als je hiervoor kiest en/of stappen onderneemt of als je het medische traject stopzet. Bijvoorbeeld als je voor adoptie gaat, of pleegkinderen of als je zelfs kinderloos door het leven verder wil gaan. Ikzelf wilde niet voor minder settelen: een leven met een onvervulde kinderwens zag ik persoonlijk niet voor me. Daarom ging ik op zoek naar meer. Ik wil jou uitdagen om hetzelfde te doen, omdat ik je het gun om te weten wat er voor jou klaarligt.

Jezus wil jou ontmoeten

Waar je ook mee partnert: of dat wandelen in geloof is voor een wonderbaby of dat dit doorleven met een onvervulde kinderwens is. Jezus wil jou ontmoeten in jouw keuze. Hij dwingt je niet om een keuze te maken om Hem te zoeken op het gebied van zwanger worden enzo. Het punt dat ik wil maken is dat het hebben van een onvervulde kinderwens onwijs veel pijn en verdriet doet. Het is goed om deze emoties te voelen en te verwerken. Het spreekwoord ‘je kan niet uitleggen waar een man zijn schoenen pijn doen, tenzij je die schoenen zelf aandoet’ is hier van toepassing. Alleen stellen die zelf hebben meegemaakt dat zwanger worden niet vanzelf gaat, weten hoe onvruchtbaarheid en leven met een onvervulde kinderwens ten diepste is en voelt. Ben je op zoek naar lotgenoten die met jou samen wandelen in geloof voor een wonderbaby? Neem dan contact op.

De impact van kinderloosheid

Woorden doen tekort aan een uitleg van een gevoel van kinderloosheid. Ik heb daar eerlijk gezegd geen woorden voor. Voor mij persoonlijk voelde het alsof ik niet meetelde. Alsof ik als vrouw niet goed genoeg meer was: mijn lichaam was afgekeurd en daarmee ik ook als moeder. Ik zou er voor mijn gevoel nooit (meer) helemaal bijhoren als ik geen kinderen zou hebben. De dagelijkse gesprekken gingen toch over zwanger zijn, babies en kinderen. Als iedereen om je heen easy peasy zwanger wordt, anderen die een verrassingsbaby krijgen of zelfs abortus plegen, dan is het erg moeilijk om daar niet gefrustreerd, boos, jaloers of verdrietig om te worden. Om je een impressie te geven van hoeveel pijn kinderloosheid doet: uit wetenschappelijk onderzoekt blijkt dat stellen die leven met een onvervulde kinderwens even angstig en depressief zijn als patiënten die gediagnosticeerd zijn met kanker en een behandelingstraject ingaan (Harvard Health Letter, May 2009). Horen dat je onvruchtbaar bent, als je steeds miskramen krijgt of als zwanger worden niet lukt is dus niet zomaar een teleurstelling: het heeft een grote impact op je gehele zijn. Maar waar kies je voor? Om in deze teleurstelling te blijven, of je te richten op wat mogelijk is?

Teleurstelling

Pijn en verdriet heeft geen uitleg nodig, al denken we dat soms wel. De waarom-vraag hoort bij het verwerken van trauma’s en verlies in het leven. De reden waarom wij deze vraag aan onszelf stellen is dat we wensen dat we van de pijn verlost worden. Pijn heeft het nodig om gevalideerd te worden, te worden gezien en erkend. Is het nodig om te weten waarom jij degene bent bij wie zwanger worden niet vanzelf gaat? In mijn geval: waarom was juist ik in de vervroegde overgang, na alles wat ik al had meegemaakt in mijn leven (mijn haarverlies ed.)? Als je het antwoord zou hebben, zou dat niet veel oplossen. Mocht het een negatief geladen antwoord zijn, dan zit je nog steeds met de pijn en het bijbehorende verdriet. Ik wil er daarom voor kiezen om het mysterie van ‘waarom’ te gaan waarderen. Het geloof gaat niet altijd om onze gebeurtenissen uit ons leven te begrijpen en te verklaren, want anders zou het geen geloof genoemd worden (quote van Bill Johnson). Geloof vraagt om het uitleven in situaties waarin we het niet begrijpen en ook niet kunnen verklaren. Alle mogelijke verklaringen van ‘waarom’ gaan in tegen wat er in de Bijbel staat. Ik kies er daarom voor om mij te richten op het mysterie van het geloof zoals in 1 Tim 3:9 staat: houdt vast aan het mysterie van het geloof met een oprecht bewustzijn. 

Bijbelse Hoop

Sarah, Rebekka, Hanna en Elizabeth. Dit is zomaar een greep van onvruchtbare vrouwen uit de Bijbel. Alle onvruchtbare vrouwen die genoemd worden in de Bijbel kregen uiteindelijk een wonderbaby. Dit laat zien dat God zich aan zijn woord houdt en dat Hij zijn beloftes nakomt (Num 23: 19 & 2 Cor 1: 20). Wil jij partneren met zijn plan voor de mens en daarmee voor jouw leven? Vruchtbaar. Zo ben je gemaakt (Exo 23:25-26). Hij maakt de onvruchtbare vrouw een blije moeder met kids (Psa 113: 9). Hij is altijd dezelfde. Wat Hij in het verleden heeft gedaan, wil Hij weer doen vandaag (Hebr 13: 8). Je bent voortgekomen uit Eva, de moeder van al wat leeft (Gen 3: 20). Hoop doet leven, het is een anker voor de ziel (Hebr 6: 19). Diegene die in Mij hopen, zullen niet teleurgesteld raken (Jes 49: 23). Dat is waar je je aan vast mag houden.

Ik bid dat de God van Hoop je zal vullen met blijdschap, rust en vrede als je in Hem vertrouwt, zodat je vervuld zal worden met hoop en de kracht van de Heilige Geest (Rom 15:13).

Voor welke kant van de munt ga jij? 

*Zie: Hand 7:55–56; Rom 8:34; Ef 1:20; Col 3:1; Hebr 1:3; 8:1; 10:12

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.