Wellicht lees je al een tijdje deze blog. Omdat je ook in een situatie zit waarin zwanger worden of blijven niet vanzelfsprekend is. Van een afstand naar iemand kijken en meelezen langs de zijlijn van mijn leven, lijkt het misschien wel alsof ik makkelijk praten heb. Ons verhaal getuigt van geloof, kracht en strijd en uiteindelijk kwam Jezus daar met een wonderbaby.
Er is een maar.. ook ik denk zoals een mens. Lees je met mij mee?
Gesneden koek?
Eerder schreef ik over ons verlangen voor een tweede kindje. Een broertje of zusje voor Loïs. Dat verlangen hebben wij nog steeds en wordt er niet minder op naarmate de tijd vordert. Na het hele proces van zwanger worden (en blijven) al een keer te hebben meegemaakt, lijkt het misschien ‘gesneden koek’ voor ons vanaf de zijlijn. Het verschil met de vorige keer toen we zwanger wilde worden is dat we nu meer kennis hebben over wie God is en hoe de principes uit zijn koninkrijk werken. We hebben al een platform (basis) gelegd waar we vanuit gaan. Het is makkelijker om geloof te hebben en te bouwen als je het al een keer hebt zien gebeuren. Anderzijds is het weer een nieuwe situatie. Ik heb af en toe nog wel menopauzale klachten. Ik ben al bijna 21 maanden na mijn bevalling niet ongesteld geweest. Medisch gezien werken mijn eierstokken niet en zijn mijn eicellen op. Dit maakt het daarom niet per se makkelijker om weer deze reis naar een wonderbaby aan te gaan.
Wonderbabies om ons heen?
Wij kennen ook (christelijke) stellen die nog geen baby hebben en het verwachten van de Heer. Dat maat het er ook niet makkelijker op, omdat ik anderen ook een wonderbaby gun. Want, waarom zou ik een tweede kind willen? Ik heb toch al een wonderbaby, is dat dan niet meer dan genoeg? Moet ik het hierbij laten, tevreden zijn met wat ik al heb gekregen? En dan, waarom zou ik het krijgen? Er zijn immers genoeg andere onvruchtbare stellen die ik het meer dan van harte gun om ook een wonderbaby te krijgen. Deze gedachten kunnen soms dan ook door mijn hoofd gaan. ‘Doe het wonder opnieuw, Heer‘.
Gedachtespinsels
Ik neem jullie even mee in mijn gedachtegang, ofwel mijn gedachtestrijd. Jezus heeft al volledig de prijs betaald, door zijn striemen zijn wij genezen. Dus ook voor onvruchtbaarheid (Jes 53:4-5). De menopauze en voortkomende onvruchtbaarheid is daarmee geen deel meer van mijn leven. Jezus kwam om wat gestolen is van mij terug te halen en te geven. Hij heeft de duivel overwonnen, degene die steelt, bedriegt en liegt (Joh 10:10). Ik heb het tweede kindje al ontvangen in de geestelijke wereld, door Jezus. Dat zegt Gods Woord. Maar waarom heb ik dan nog geen tweede baby? Waarom moeten wij weer wachten? Waarom moet ik de strijd weer aangaan?Ik heb hier helemaal geen zin in om dit weer te moeten doormaken – om weer die ‘goede strijd van geloof’ in mijn denken aan te gaan (1 Tim 6:12).
Waarom onvruchtbaarheid?
De vraag is echter of dat wel zo is. Ik bedoel: moet ik de menopauze en alle bijbehorende symptomen weer doormaken totdat er een zwangerschap komt? Moet ik weer ‘strijden’ om een baby? Waarom ben ik onvruchtbaar? De opdracht is om te volharden in geloof, zonder mijn hart daarbij te laten verbitteren (Heb 12:1-2). Is de vraag ‘waarom’ wel de vraag die ik moet stellen?
Waarom ben ik vervroegd in de overgang gekomen? Ik heb geen idee waarom. Ook de artsen hebben niks kunnen vinden. Op de vraag waarom is er onvruchtbaarheid? kan ik makkelijker een antwoord geven. Zonde kwam in de wereld, door Adam en Eva (zie het hele verhaal in Genesis). Jezus kwam om ons weer te verenigen met God en zijn oorspronkelijke plan voor ons als mens (1 Cor 15:20-21). Hij was de laatste Adam en mijn erfenis is wat God aan Abraham beloofd heeft: vele nakomelingen (kinderen). Ik ben een kind van God en daardoor ook een erfgenaam van deze belofte (Galaten 3:29, Rom 8:17). Als je in het natuurlijke een erfenis zou krijgen van een van je voorouders, dan wil je dat toch ook ophalen? Ik in ieder geval wel.
Wanneer dan?
Als ‘waarom’ niet de juiste vraag is, is het ‘wanneer’ dan de juiste vraag? Wanneer gaan wij weer zwanger worden? Wanneer is de juiste timing?
Mijn gedachten gaan uit naar dat het voor ons gezin wellicht nu niet de tijd om zwanger te worden. Het zou ook niet praktisch zijn met BSSM, weer naar Nederland vliegen en het feit dat we (nog) geen huis hebben om in te wonen. Houd God rekening met deze timing? Ook op de vraag ‘wanneer’ heb ik nog geen antwoord. Wat ik wel weet is dat God niet met timing werkt. Hij leeft in de eeuwigheid. Hij is altijd dezelfde: gisteren, vandaag en morgen (Hebr 13:8). Het is zijn wil is dat ik zwanger word, ongeacht welke timing daar aan vast zit. De vraag over timing kunnen ook vruchtbare stellen die zwanger kunnen worden ook dwarszitten: ook zij moeten soms wachten op een baby en zijn niet de eerste maand zwanger. Het voordeel van deze vraag ‘wanneer’ is dat het enige hoop biedt. Hoop in de zin van: ik weet zeker dat het gaat gebeuren (Heb 11:1), alleen weet ik nog niet wanneer ik weer zwanger ga worden. Deze gedachtegang doet leven! Holding on to hope, holding on to grace..
Het voordeel van deze vraag ‘wanneer’ is dat het enige hoop biedt. Hoop in de zin van: ik weet zeker dat het gaat gebeuren (Heb 11:1), alleen weet ik nog niet wanneer ik weer zwanger ga worden. Deze gedachtegang doet leven! Holding on to hope, holding on to grace..
De vraag..
Dan resten nog de vragen: wat kan ik doen om zwanger te worden? Wat zegt God over onvruchtbaarheid en kinderen ontvangen in Zijn Woord? Deze ‘wat’ vragen helpen mij om mijn gedachten weer om te vormen en te vernieuwen, zoals in Romeinen 12:2 beschreven staat. Gedachten, zoals Jezus die over mijn persoonlijke situatie heeft. Hij heeft gedachten over mij als:
Door mijn striemen ben je genezen (SOZO) (Jes 53: 4-5)
Jij bent een erfgenaam van de belofte (Gal 3:29)
Al mijn beloftes zijn ‘Ja en Amen’ (2 Cor 1: 20)
Ik ben niet als een mens, ik lieg niet. Ik kom mijn beloftes na (Num 23:19)
Er zal geen onvruchtbaarheid of miskramen zijn onder mijn mensen (Exo 25: 23-25)
Ik ben jou bedenker en voltooier van jou geloof in mij (Hebr 12: 1-2)
Ik wil je genezen! (iedereen die tot Jezus kwam werd genezen)
Dit geldt ook voor jou persoonlijk!
Heeft God lieverdjes?
Voor wat betreft de stellen om mij heen, ik heb er geloof voor dat zij ook een wonderbaby gaan ontvangen. Immers, God heeft geen favoriete stellen die hij wel wil zegenen en anderen niet (Rom 2:11). Dat ik een tweede baby wil is mijn erfenis, dus waarom zou ik niet voor deze erfenis gaan? Net zo goed als die anderen om mij heen – en jij dus ook – mede door deze erfenis de belofte kan ophalen!
Dan rest mij alleen nog maar om van mijn hart uit te zingen:
I am not afraid I see your face, I am a life
You came, I knew that you will come
You are a miracle working God! (Lazarus song)
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.